صادرات کالا؛ یکی از مهم‌ترین راهکارهای کشورها برای افزایش تولید ناخالص ملی است، موضوعی که مستقیماً به شریان حیاتی اقتصاد هر کشوری متصل است. صادرات فارغ از سود فوق‌العاده‌ای که برای تولیدکننده و تامین‌کننده به همراه دارد با ارز آوری به داخل کشور موجب بهبود وضعیت اقتصادی نیز می‌شود. صادرات در کنار میزان منفعتی که برای یک شرکت تولیدی و یا یک شرکت بازرگانی می‌تواند به همراه داشته باشد، در صورتی که اصول اولیه و نیز زیرساخت‌های لازم برای آن فراهم نباشد می‌تواند به شدت آسیب زننده و خطرناک باشد. موضوعی که می‌تواند برای یک کسب و کار به یک تهدید جدی و یا حتی یک کابوس تمام نشدنی تبدیل شود. موضوعات بسیار مهمی که بایست در مدیریت، توسعه بازار، گمرکات، اخذ مجوزات و پروانه‌های لازم، حمل و نقل، مقررات داخلی و خارجی و… در صادرات در نظر داشت. در کنار این مسائل فاکتورهای دیگری مثل بایکت یا ضبط شدن کالا، عدم اجازه ترخیص، نقص مدارک، عدم مشخص بودن زمان تحویل یا جابجایی و… هم می‌توانند خساراتی را به بار بیاورند که جبران آن در اقتصاد امروز بسیار سخت و دشوار است. موضوعات بیان شده فوق، تنها مسائل استاندارد و پایه برای مقوله صادرات هستند و مواردی همچون عدم آمادگی کیفی محصول برای صادرات، عدم تطابق استانداردهای بین‌المللی، فقدان اطلاعات و تحقیقات بازار مرتبط، قیمت‌گذاری اشتباه، نداشتن وب‌سایت چند زبانه و کاتالوگ‌های لازم برای معرفی صحیح محصول، عدم تشریفات و مذاکرات B2B، عدم هماهنگی با اتاق‌های مشترک بازرگانی مبدا و مقصد و… حتی اگر مسیر صادرات بدون هیچ مشکلی پیش برود سرنوشت کالا و نتیجه مارکتینگ را در بازارهای بین‌المللی تغییر می‌دهد.